Douche

Hoe beter je thuis verwend bent hoe meer kans het elders slechter te treffen.
Dat geldt onder andere voor matrassen, om maar iets te zeggen.  Vroeger kon ik in een behoorlijk hotel zalig zuchten als ik mij na een dagje stappen moe te rusten legde op het vreemde bed. Na een heerlijke nacht op de, op al de juiste plaatsen steungevende, matras kon ik het 's anderendaags niet nalaten de lakens te verwijderen op zoek naar het etiket. Zo'n merk moest ik thuis ook hebben!  Maar nu ik dat thuis heb, zijn de zalige zuchten voor als ik weer terug ben.  De vergelijking werkt nu plotseling andersom.
De badkamer is nog zo'n bron, zo niet, van frustratie dan op z'n minst van kritiek.
Je hebt douchefans en badadepten.
Mijn echtgenoot is een man van de tobbe.  Een half uurtje zalig weken. Maar natuurlijk alleen thuis, want op vakantie is het exemplaar meestal een halve meter te kort.
Ik ben eerder de vrouw van de snelle douche.  Ik ben zo'n beetje als een kat : ik maak me niet graag nat en die kouwelijke bedoening nadat de kraan is dichtgedraaid en voor je je hebt afgedroogd, vind ik ronduit hatelijk!
Thuis hebben we een heerlijk ruim stortbad waar je wat armslag hebt en een sproeikop die zijn taak zonder te sputteren naar behoren vervult. 
Anders dan op vakantie dus, er is altijd wel iets mis.
In je blootje met één arm in de douche doe je de eerste test.
De waterstraal is dan oftewel zeer teleurstellend of veel te hard, zodat je al helemaal natgespetterd wordt door het nog niet op temperatuur zijnde water.  Nadat je de warmteregeling iets of wat op peil gekregen hebt wurm je je door het veel te smalle schermdeurtje om tot de ontdekking te komen dat dit niet goed afsluit.  Als het een douchegordijn betreft, is dat nog een grotere ramp.  Dan probeer je je zo goed mogelijk in te zepen met die onhandelbare kleine, niet tot schuimen te verleiden, zeepjes, want die zakjes douchegel krijg je zelfs met je tanden niet open.  Sorry, maar ik vertik het om een serieus stuk zeep van thuis mee te nemen, dat is alleen maar overtollig gewicht (zie : Travelling light!).  Ondertussen zitten de muren voortdurend in de weg, want in hotels geldt de regel  'Space is money', immers, enkele centimeters hier en daar maakt op het einde van de gang een extra kamer. 
Nog een uitdaging is het gebrek aan washandjes. Een blijkbaar typisch Belgisch uitvinding waarvan men het nut en de handigheid in het buitenland nog niet ontdekt heeft, want ik ben er daar nog nooit eentje tegengekomen.  Dan wordt het tijd om je te haasten want anders kan je er donder op zeggen dat het warm water is opgebruikt voor je bent afgespoeld.  Als je dan ijlings naar de handdoek tast om aan de koude waterstraal te ontsnappen, kom je tot de constatatie dat de badkamer half onder water staat en dat het nog een hele klus wordt om zowel je voeten als de vloer droog te krijgen met dezelfde handdoek.
Laatst had mijn man pech.  Er was helemaal geen bad aanwezig.  Maar als om het goed te maken wel een superdeluxe massagedouche/sauna.  Knopjes, sproeikoppen en spuigaten genoeg maar geen gebruiksaanwijzing.  Het vraagt dus heelwat moed om daar in te stappen.  Je drukt eerst op het knopje : relax.  Daar kun je niet veel kwaad mee doen, maar om even later je haar uit te spoelen is dat niet echt afdoende dus, dan maar over naar een straffere straal. Wat te kiezen? Reflex, sport, massage, vortex... Ik heb ze allemaal geprobeerd. Het ene al pijnlijker dan het andere.  Een welgemikte reflexstraal in je oog of een vortex meedogenloos op je tepel is echt eerder een marteling dan een massage.  Al gillend tast je naar de stoptoets, maar die bestaat helemaal niet.  Om aan dit onheil te ontsnappen bestaat in deze futuristische cabine slechts één remedie : op een ouderwetse manier gewoon de kraan dichtdraaien.
Oef!
Of, zelfs ook in dit geval : Oost west thuis best!

2.bVB

Katteneten

Weet U wat egeltjes eten?
Ik wel en mijn dochter ook.  Kattenkorrels!
Vorige week werd ik daar na jaren nog eens aan herinnerd in een natuurprogramma op tv.  Daar vroeg men aan aan een oppasser van een dierenopvangcentrum wat men die gevonden stekelbeestjes zoal te eten geeft.  Inderdaad : katteneten.
Niet zo eigenaardig, denkt U.  Maar de leerkracht in het tweede leerjaar dacht er anders over.  Mijn dochtertje gaf in die tijd hetzelfde antwoord op dezelfde vraag en de juf oordeelde dat het fout was.  Zij had het nochtans met haar eigen ogen gezien. 
Voor het eerst in haar jonge leven trippelde er een egeltje door onze tuin.  Zo stil mogelijk bespiedden wij het diertje vanuit het keukenraam.  Na enig rondgesnuffel ontdekte het het etensbakje van onze poes en begon gulzig de achtergebleven korreltjes te verorberen.  Heel verontwaardigd toonde mijn dochtertje enkele dagen later haar verbeterde toets en was natuurlijk nog meer van streek toen ik daar ook nog hartelijk om moest lachen.
Ja, zelfs een ooggetuigenverslag is niet altijd goed genoeg voor de juf maar blijkbaar toch wel voor een dierenliefhebber of bioloog.

2.bVB

Travelling light

Het zal mij nooit lukken vrees ik.
Zoveel verschillende dingen om rekening mee te houden :
- alle soorten weersverwachtingen
Het is niet omdat je naar een warm land reist dat het geen slecht weer kan zijn.
Eenmaal heb ik de fout gemaakt om zonder jas of paraplu naar Spanje te vertrekken. Vier van de zeven dagen heeft het geregend en ik had welgeteld één dun vestje bij en één t-shirt met lange mouwen, voor de rest topjes en zomerkleedjes. Niéeet leuk!
- het soort hotel
All-in, chic, casual, B&B...
Als bijvoorbeeld iedereen zich optut voor het avondeten zou ik het jammer vinden als mijn nooit gedragen cocktailjurkje thuis in de kast hangt.
- geplande of niet geplande activiteiten
Stappen vraagt stapschoenen, shoppen vraagt stadskleding, strandliggen heeft gelukkig niet veel om het lijf...
- het tarragewicht van een stevige koffer
- ...
Dat alles samen maakt dat ik meestal zwaar beladen vertrek.
Gelukkig staan er tegenwoordig wieltjes onder die dingen, maar je kan blijkbaar toch nergens komen of de lift is stuk of hij is gewoon niet aanwezig. Wat de welwillende Italiaanse B&B-uitbater laatst lachend betreurde toen hij mijn 'bomba' het smalle trapje opzeulde.
Het laatste ritueel voor we thuis de deur uitgaan voor een vliegvakantie is dan ook de weging 'met' en 'zonder'(beide soms even confronterend), om op de luchthaven niet met rode oortjes te staan. Je weet immers nooit hoe streng men gaat controleren.  Meestal met chartervluchten wordt er niet op een kilootje meer of minder gelet en soms wordt zelfs het gewicht van je bagage helemaal niet nagekeken, maar een heisa zoals vorig jaar in Kreta wil ik in de toekomst toch liever vermijden.
In het heengaan tikte de weegschaal af op een comfortabel kilootje onder het maximum toegelaten gewicht. Maar bij terugkomst bleek het jurkje en de sandaaltjes, samen met de broeksriem van mijn man, zogezegd meer dan 4 kilo te wegen en werd ik prompt doorverwezen naar een andere balie voor betaling van overgewicht.
Onze voorgangers waren ook al allen daarheen en ik had dus tijd gehad om mijn verontwaardiging voor te bereiden.  Toen ik geërgerd voorstelde om een deel over te laden in mijn handbagage kreeg ik echter te horen dat die eigenlijk ook al te zwaar was.  Na nog wat, in mijn beste Engels, getouwtrek heb ik gelukkig toch mijn slag thuis gehaald, maar ik heb mijn lesje geleerd : een beetje meer speling en je kan tenminste ontspannen inchecken.
Ik troost mij nochtans met de gedachte dat sommigen nog een groter probleem hebben dan ik.
Enkele jaren geleden mocht er een vriendinnetje van mijn 14 jarige dochter mee op vakantie.  De mama informeerde hoeveel bagage ze kon meenemen.  Met een gerust hart lachte ik dat een beetje weg en zei dat het niet echt een rol speelde daar we maar met z'n viertjes waren en in die tijd hadden we een auto waarvan de kofferbak in mijn ogen meer op het achtereind van een corbillard leek en dus het equivalent van een paar doodskisten makkelijk kon herbergen.  Toen we het meisje de dag van vertrek gingen oppikken en de twee enorme tassen zagen staan, moest ik echter toch wel even slikken.  Als ik daar nu op terugkijk, denk ik : hopelijk heeft dat kind vliegangst want dat waren minstens twee dùbbele 'bombas'.

2.bVB