Als ik op het einde van de zomervakantie in het tuincentrum, na uitverkoop van de tuinmeubelen, het kerstmateriaal zie verschijnen, denk ik altijd aan het spreekwoord : Wanneer het sneeuwt in augustus... Van een anachronisme gesproken. Kerst is dan nog vier maand van kant, jongens! Wie wil er op dat ogenblik dan al aan denken. Wij willen dan nog een laatste weekje vakantie, wij willen dan nog een lekker lange nazomer. Wij moeten dan het begin van het schooljaar, de herfstvakantie, Halloween, Sint Niklaas ... nog allemaal passeren (lees : trotseren).
Mijn uitgangspunt is : geen Kerstman voor de Sint. Dus de boom en cadeautjes worden pas aangeschaft na 6 december. Wie koopt er nu samen met de nieuwe schoolspullen al kerstgerief? Ik kijk op dat moment bewust de andere kant uit en velen met mij, denk ik zo, al was het alleen maar om de bankrekening te sparen tot de eindejaarspremie arriveert.
Maar nu mag het dus stilaan wel. Moet het zelfs ondertussen.
De slimmeriken hebben hun planning al netjes op papier. Een lijst met geschenken, waar en tegen welke prijs aan te schaffen op een, voor dat doel, opgespaarde laatste vakantiedag. Het menu zorgvuldig geselecteerd uit 1001 kookboeken vergeleken met 1001 kookprogramma's. Het lichaam netjes op gewicht om in de klaarhangende feestkledij te passen.
Of bent u net als de 99 andere %, die geen idee heeft wat voor wie te kopen en die zes keer moet gaan winkelen voor het papiertje met de door u uitgelote gelukkigen volledig kan afgevinkt worden? Die eten kan klaarmaken, maar eigenlijk niet kan koken en zich ergert aan de hele hype daarrond. Die helemaal niet de perfecte maten heeft en ook zeker niet meer past in het PBD van het laatste feestje. Die dus nu weer iets nieuws moet aanschaffen dat twee weken later te koop zal zijn aan een beter verteerbare soldenprijs...Was het maar al nieuwjaar!
Bij al deze eindejaarsdrukte in 'de donkere dagen voor Kerstmis' zie ik altijd één lichtpuntje : de winterzonnewende. Dat vind ik pas een feestdag waard. Inderdaad, op 21 december maak ik een rondedansje en denk : joepie, vanaf nu worden de dagen weer elke dag een stukje langer.
Op naar Pasen...en de lente.
Sorry, maar dit anachronisme vind ik wel gepermitteerd.
2.bVB
