U kent dat wel : je loopt door een drukke winkelstraat en al van ver zie je enkele mensen, met een klembord in aanslag, die je zorgvuldig taxeren om te ontdekken of je tot hun doelgroep behoort. Wanneer dat niet het geval is, mag je rustig je weg vervolgen. Oef! Ik haat deze 'lastigvallers' en zeg dan ook per definitie nee op hun verzoek een paar minuten beslag te mogen leggen op mijn kostbare tijd, wanneer ik wel tot hun 'willekeurige' steekproef behoor. Ik begrijp het nut van zulke enquêtes niet. Wat is de relevantie van op een dergelijke manier verkregen informatie? Dus nee bedankt, sorry. Gelukkig blijven deze mensen altijd professioneel vriendelijk ook bij een njet.
Laatst deed de dame van dienst al een hoopvolle stap voorwaarts om me de pas af te snijden toen ze echter opmerkte : oh sorry, ik zoek dames tussen de 30 en de 40 en toen ik U zag naderen, vond ik U jong gekleed, dus.... maar nu zie ik dat U zeker ouder bent.
Ik dacht : leuk, ze schatten me jonger. Of neen, ik kleed me vrij jong, maar ze schatten me zéker ouder dan 40, maar liefst dan toch niet ouder dan ik in werkelijkheid ben.
Dus misschien toch geen compliment.
Ach, age is a state of mind en in mijn hoofd voel ik me nog steeds 20, maar dan met de 'wijsheid' van enkele decennia meer, mag ik hopen.
Ben ik trouwens toch weer even mooi ontsnapt.
2.bVB
