maandag 7 mei 2012

Nootjes

Je gaat uit eten of gezellig een terrasje doen en je wil genieten.
Gezellig bijpraten, lekker eten, een heerlijk fris drankje, vriendelijke bediening...  We zijn verwend en we willen het allemaal.
Tot mijn eigen grote ergernis moet ik echter vaststellen dat ik soms door de kleinste vergetelheid geïrriteerd kan raken en me niet weet te onthouden van verongelijkte commentaar : alle andere tafels krijgen, na het opnemen van de bestelling, een mandje vers heerlijk geurend brood, om de grootste honger te stillen,behalve wij; het wachten duurt net iets te lang; een koffie zonder koekje; een teleurstellend koekje, lees : speculaasje...  Als geroutineerde horecafrequenteerder stellen we ons al lang niet meer tevreden met minder dan een voortreffelijk zelfgebakken mini chocoladegebakje en een serieuze toef slagroom 'on the side'!
Hoe vaak gebeurt het niet dat het, tegen beter weten in, zo begeerde potje nootjes of olijven ontbreekt bij een paar glaasjes wijn of een rondje bier, hoewel alle andere tafels wel een kleine verwennerij krijgen.
Voor een dergelijke overtreding durf ik tegenwoordig wel al beleefd om een rechtzetting vragen.
Evenwel ben ik gelukkig nog niet zo frank en veeleisend als een bevriend echtpaar waar we laatst samen een pintje mee gingen drinken in de enige behoorlijke taverne die onze gemeente nog telt.  Gezellig!  Inderdaad, tot hun oog viel op het feit dat andere tafels, die slechts met 2 waren, een groter potje zoutjes kregen dan wij met ons vieren.  Stel je voor...
Bij een tweede rondje bleek zelfs geen enkel potje meer te bespeuren.  Waren wij even sukkelaars zeg!  Gezeur alom, tegen ons, maar niet tegen de kelner natuurlijk.  Met een paar kwinkslagen probeerden we dit nog weg te lachen. Aangenaam gezelschap is immers belangrijker dan gelijk welke gratis versnapering.  Vonden wij....
Toen ik echter mijn vriendin enkele dagen later sprak aan de telefoon, bleek dat zij er duidelijk anders over dachten.  Zij wilden deze mistoestand voor eens en voor altijd de wereld uit helpen.  Na herhaalde vruchteloze pogingen een e-mail te versturen naar de desbetreffende brasserie, hadden ze dan toch maar de stoute schoenen aangetrokken en getelefoneerd.  De patroon had hun vriendelijk te woord gestaan en hen verzekerd dat de grootte van de potjes met nootjes in de toekomst recht evenredig zou zijn met het aantal consumpties.  Gerechtigheid zou geschieden!
Voor anderen dan, want mij zien ze daar voor het eerst niet terug.  Je weet maar nooit of die man de juiste link weet te leggen met de stem aan de telefoon en het bijhorende gezelschap.

2.bVB

Geen opmerkingen:

Een reactie posten