Trakteren

Het blijft een hardnekkige traditie om met je verjaardag te trakteren op het werk. Liefst met gebakjes of, zoals wij zeggen, patekes.
Laat ons dat toch gewoon afschaffen!
We voelen ons verplicht, ja, maar, laten we eerlijk zijn : wie doe je daar tegenwoordig nog een plezier mee? De helft van de collega's is op dieet en de andere helft wil op dieet.
De jarige in kwestie ook al zeker niet. Het kost je niet alleen een rib uit het lijf, het zorgt de bewuste ochtend alleen maar voor extra stress.
Gelukkig dacht je er de dag voordien, net voor sluitingstijd, aan om je bestelling alvast door te bellen. Netjes geregeld. 's Morgens even binnen- en buitenwippen bij de bakker, slechts 2, maximum 3, minuten vertraging.
Mooi niet dus...
Het begint al met geen parkeerplaats natuurlijk. Dan maar even, voor één keertje, voor een garagepoort...
Fu.. de winkel staat ei zo na vol. Enkele bejaarden hebben uitgerekend dit ogenblik uitgekozen om hun 'wekelijks' brood aan te schaffen. Voor in de diepvriezer uiteraard, want ze zijn nog maar alleen. Gans de dag tijd, maar ja, gewoon van vroeg op te staan, wat wil je.
De jonge man voor je, kijkt op zijn uurwerk en zucht hoorbaar, daarmee ook jouw frustratie weergevend. De kinderen heb je gelukkig al eerst op school afgezet. Zo slim was je deze keer wel. Kunnen ze al niet, zoals vorig jaar, bij het uitstappen met hun knieën op de doos belanden. De zestigplussers nemen hun tijd. Er is immers niemand die op hen wacht, de dag is nog lang. De winkeljuffrouw weet wel beter en gaat gelukkig al verder met de volgende klant. Nee, dat brood wordt op dinsdag niet gebakken meneer. Oh jammer. Wat zal hij dan kiezen...
Eindelijk is het jouw beurt. Een grote onstabiele doos vol wankele romige kunstwerkjes wordt fier getoond. Goed zo mevrouw? Is mevrouw jarig vandaag? Ah, proficiat! Moet er een touwtje rond? Ja, ja, ja a.u.b.. Buiten hoor je aanhoudend boos getoeter. De garagepoort!!!!! Shi, shi, shi (fu..). 1000 maal sorry, meneer. Van pure ellende vergeet jij je 'dagelijks' brood mee te nemen.
Gezellige verjaardag tot nu toe!
De doos staat nu veilig en wel naast je op de passagiersstoel. Niet achtergelaten op het dak van de auto, zoals 2 jaar geleden. Daar dacht je toen pas enkele straten verder aan natuurlijk (nee, dat gebeurt niet alleen in de film, die film is gebaseerd op ware feiten!). Derde keer, goeie keer dus. Een tweede rit naar de bakker blijft je ditmaal gespaard.
Puffend en zwetend arriveer je op het werk, 20 minuten te laat. Iedereen staart je een seconde lang aan... Ah ja, (Oh nee) verjaardag! Dan wordt je overladen met gelukwensen en kussen van vriend én vijand, allemaal met dat grote gevaarte, gevaarlijk in de lucht balancerend. De helft van de traktatie ligt nu gegarandeerd op z'n kant. De baas die zegt : ah, weeral patekes, dat is niet goed voor onze lijn hoor (ik wist het!) en je ziet hem denken : weeral een langere koffiepauze vandaag, weeral zoveel minuten dat er niet wordt gepresteerd.
Inderdaad, je bent de vijfde al deze maand. Die mierzoete krengen komen zo langzamerhand je strot uit. Waarom doen we dat toch? Volgend jaar allemaal een glaasje Cava? (ééntje, want we moeten nog verder werken) Gewoon uit de koelkast te pakken en proost! Niks stress.

Da's pas een gelukkige verjaardag.


2.bVB