vrijdag 21 december 2012

Terug naar de natuur

Soms zie je iets waarvan je denkt : ah ja, dat was ik helemaal vergeten maar vroeger was dat inderdaad zo.
Zo zag ik laatst in een televisieserie een jongetje dat zijn fiets gewoon tegen de gevel smeet en onbezorgd naar binnenliep. Eerst denk je nog, die verschijnt zodadelijk terug, om het ding vast te maken, met zijn kijvende moeder op de hielen, omdat hij het weer eens vergeten was.  Maar nee hoor, in de volgende scene zit hij al gretig slurpend achter zijn bord soep.  De serie speelde zich af ergens in de jaren 60 midden in de stad, dus niet eens zo lang geleden.  Inderdaad, toen kon je er nog zeker van zijn je tweewieler 's anderendaags in perfecte staat op dezelfde plaats terug te vinden.
De laatste tijd is alles wat niet dubbel vergrendeld is een potentiële én waarschijnlijke buit.
Zo komt het dat je tegenwoordig de gekste opschriften ziet, zoals in het portaal van een kledingzaak bijvoorbeeld, bij een mand met kapstokken : Gratis mee te nemen (mand laten staan !).  Of op de toog bij de slager bij een bakje met gratis kruidenzakjes : Eén per klant. 
Een mens moet op alles bedacht zijn!
Om terug te komen op de fiets voor de deur : niemand haalt het dezer dagen nog in zijn hoofd hem zonder slot onbeheerd achter te laten. Maar zo kan het toch nog gebeuren enkel een goed vergrendelde, compleet gestripte kader terug te vinden.
Zo ook hangen op bouwwerven 's nachts en in het weekend de ladders en kruiwagens hoog aan de kraan te bungelen.
Ook al ben je ondertussen aan dergelijke beelden gewoon, het blijft een beetje triest dat er door sommigen verondersteld wordt dat alles wat niet vast zit, zo maar kan meegenomen worden.
Zelfs al ligt iets achter vergrendelde deuren, in je auto bv, moet je nog heel goed opletten niet de illusie te wekken dat er zich een mogelijke prooi binnen handbereik bevindt, want gegarandeerd wordt het raampje ingeslagen.
Laat a.u.b. niet je autosleutels binnen op tafel liggen, zichtbaar van in de tuin, zoals een vriendin van mij, want toen laatst het voertuig gestolen bleek, kreeg ze van de politie het verwijt dat ze had geprovoceerd.
Zelfs leegstaande panden, waar in de ogen van een gewoon mens niets meer te halen valt, worden gestript van vloeren, koperen buizen enz..
Zo stond er bij ons in de buurt, langs een 's nachts vrij verlaten baan, een beetje achterin, een oud boerderijtje. Vanaf het moment dat de tuin tekenen van verwaarlozing vertoonde, begonnen er stilaan dingen te verdwijnen.  In het begin denk je nog dat bij de laatste storm een deel van de pannen is afgewaaid of dat een stel krakers de voordeur hebben ingetrapt.  Als de volgende week de ramen aan diggelen liggen, denk je : dronken vandalen.  Telkens ik er voorbij reed was het huisje in verdere staat van ontbinding.  Tot ik doorhad dat het hier om een systematische plundering ging. Nooit heb ik er iemand overdag bezig gezien met afbraakwerkzaamheden maar na een jaar of twee was er geen plank, buis of steen meer te bekennen en had de natuur de laatste sporen van bewoning uitgewist.
Van roof gesproken. Of is het dat wat ze tegenwoordig onder recyclage verstaan. De ecologische voetafdruk als het ware uitgewist'!


2.bVB

Geen opmerkingen:

Een reactie posten